Çağımızın Hastalığı Anlamsızlık!

Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim. Çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz. Yaşarken anlaşılmaya mecburum…

Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar

Anlaşılmamak ve Anlamlandıramamak!

Sanırım Oğuz Atay’la muzdarip olduğumuz konular aynı. İnsanların durup gökyüzüne bakmaya vakitleri yokken benim bu isteğim oldukça yersiz ve bencilce öyle değil mi? Anlaşılmak… Bir dakika durup dinlenmeye vakti olmayan, sokaktaki kediye selam vermeyen hatta varlıklarından bile haberleri olmayan, beton binalarda, sanal evlerde, sevgisiz odalarda yaşayan bu meşgul insanlardan istediğim şey ne kadar da anlamsız öyle değil mi?

Duygusuz insanların çağı bu çağ, bize buradan ekmek çıkmaz Albayım. Belki de Nazım Hikmet gibi 13 yıl hapis yatmak gerek gökyüzünün ışıltısını görebilmek için. Hoş biz istesek de gökyüzünü göremeyiz gökdeleneler eksik olmasın! Toprağa basamadığım her günü haneme eksi olarak yazıyorum. Bir gün yok olup gideceğim ve hikayem bu beton yığını arasında kalacak.

Bir şeyler yapmalı, bir şeyler yapıp insanları uyandırmalı, doğaya kulak verip insanı anlamalıyız. Yoksa anlamsızlık, kalabalıklar içinde böylesine yalnız, böylesine mutsuz bir çok insanın sonu olacak ki oluyor da. İşte en çok korkulması gereken insan tipi amacı ve anlamı olmayan insan. Doğadan, insandan, duygulardan uzak insan.