Yalnızca İkimiz! Sen ve Ben

Sen ve ben: Bizden başka kimsenin olmadığı bir yer yok ve sonsuza dek sürecek bir hayat verilmedi bize. Gel uzun bir yolculuğa çıkalım. Sadece sen ve ben. Tüm kötü düşünceleri geride bırakalım, sadece ellerini tutayım. Uzanalım yere gökyüzünü seyredelim bulutları şekilden şekile sokalım.

Bulutlara çıkalım. Hayaller kuralım. Mutluluğun nirvanasına ulaşalım. Tüm korkularımı al götür. Tüm endişelerim yok olsun sen yanımdayken. Beraber kahve içelim, dertleşelim. Omzunda uyuyayım. Senden önce uyanıp nefes alışverişini dinleyeyim, kirpiklerinin güzelliği içime huzur versin. Yüzünün her karışını ezberleyeyim.

Gözlerimi kapattığımda korku olmasın içimde, gidecek korkusu olmasın. Sımsıkı sarıl bana, hiç bırakma. Yan yana yürürken aynı şeyleri düşünelim mesela. Aynı anda konuşalım, kahkahalar eşlik etsin yolumuza. Öptüğün zaman içimde o minik şeylerden binlercesi olsun. Gittiğimiz her yer sana hayran kalsın. Benim kadar kalamasalar da, kalıversin hatırlarında.

Bırak yarını, bir an sonrasını düşünmek bile hata. Zamanı gelecek ve ikimizde yaşlanacağız. Bize verilen ne varsa hepsini kaybedeceğiz yavaş yavaş. Gözlerinin altında çizikler olacak tıpkı benim gibi. Dönüp geçmişe baktığımız zaman çok şeyde hatırlamayacağız inan. Ne kadar çabuk geçti günler böyle diye mutlu bir tebessümle hayıflanacağız sadece… 

Yanımda ol… Yanında olayım. Dilersen ağlarız, dilersen güleriz. Herkes gibi olmak zorunda değiliz. Ben senin saçlarının beyazlamasına yahut şimdi eşsiz dediğim boynunun altında kırışıklar olmasına aldırmam biliyorsun. Hem omuzların biraz düşse bile yine ben yaslanırım oraya, sen de bana yaslanırsın…

Benimle ol işte, yanımda ol. Sen benimle olursan bu dünyaya adalet ve eşitlikte getirebiliriz. İkimize karşı hepsi olur. Anlıyor musun? Bu günün yarını yok ve dünü çoktan kaçırdık. İşim kimseye aldırmadan seni sevmek. Gerekirse seni utandıracak kadar!