Korku ve gizemi içeren bu içerikte, mezardan yükselen büyü ve tüyleri ürperten olaylar, Koyun Kafası ile İple Bağlı Bebek arasındaki dehşetli bağlamı ayrıntılı bir dille ele alınıyor.
Diyarbakır’da mezarcı Barış Karabulut, her kazdığı mezarda büyü izleriyle karşılaştığını anlatıyor. Kağıtlara çizili kadın figürleri, kuzu kafaları ve bağlanmış yapay bebekler gibi öğelerle karşılaştıklarını belirtiyor. Görülenler, ölüye değil diriye yönelik uygulamaların sürdüğüne işaret ediyor ve mezarlara konulmalarının amacının yalnızca ölüme kadar etkisini sürdürmek olduğuna vurgu yapılıyor.
Karabulut, buldukları büyüleri yakıp imha ettiklerini ifade ediyor. Genellikle eski mezarlıklarda karşılaştıkları bu objeler arasında kağıtlar, kaşıklar ve bazen kutulara yerleştirilen ritüeller bulunuyor. On beş yıl içinde yüzlerce büyüyle karşılaştıklarını söyleyen mezar ustası, büyüleri gördükten sonra hemen yok ettiklerini belirtiyor: “Kağıtları yakıyoruz, tahta olanları kırıp yakıyoruz; kökeni eski mezarlıktan gelen bu uygulamaların amacı da bu.”
“Mezara koymalarının sebebi sadece ölüme kadar devam etsin diye” sözleriyle anlattığı gözlemleri, 80’ler, 90’lar ve 2000’ler dönemine yayılan vakalara işaret ediyor. Bu süreçte ölenlerin mezarlarında büyülerle karşılaşıldığını ve nedenlerini araştırdıklarında büyünün etkisinin süresiz devam etme amacı güttüğünü tespit ettiklerini ifade ediyor. Kullandıkları yöntemler arasında çoğunlukla kağıtlar ve çeşitli nesneler yer alıyor; bazı durumlarda da atletler üzerinden kesip yazılan yazılarla kutulara konulduğu görülüyor.
Barış Karabulut, 15 yıldır bu işin içinde olduğunu ve kendi dışında diğer mezarcıların da benzer bulguları rapor ettiğini belirtiyor. Karabulut’un ekibi, gördükleri büyüleri yakıp imha ederek temizlemeye çalışıyor. “Mezara koymalarının sebebi sadece ölüme kadar devam etsin diye.” Bu ifadeyle, büyülerin etkisinin zamanla sınırlı olmadığını ve yaşamın devam ettiği süreçte tehlikenin sürdüğünü vurguluyorlar.
