1 Yıldır Depremde Kaybolan Kızını Arıyor: “Hastaneye Girişi Var ama Kendisi Yok!”

Kahramanmaraş merkezli depremde resmi rakamlara göre 53 bin 537 vatandaşımız hayatını kaybetti. Maalesef birçok kişinin de cansız bedeni aileleri tarafından bulunamadı.

Adana’da oturan Fadime Gökçe’nin kızı Fikriye Aybüke Körük, geçen yıl 6 Şubat’ta Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7,7 büyüklüğündeki depreme eşi Barış Körük ile birlikte Ebrar Sitesi’nde yakalandı.

Körük çifti yıkılan binanın enkazında kaldı. Barış Körük’ün cansız bedenine depremden 6 gün sonra ulaşıldı. Eşi Fikriye Aybüke Körük’e ise ulaşılamadı. Anne Fadime Gökçe, 1 yıldır aradığı kızı ile ilgili bir haber alamadı.

Acılı anne Fadime Gökçe yaşananları şöyle anlattı;

“Depreme ben Adana’da yakalandım. Deprem sonrası kızımı aradım ancak ulaşamadım. Kızıma ulaşamayınca Kahramanmaraş depremini öğrendim. Sabah Kahramanmaraş’a gelmek için yola çıktık. Buraya 8 saatte geldik.”

“Burada beklemeye başladık. Çalışmalar yapılıyordu. İnsanlar enkazlardan çıkarılmaya çalışılıyordu. 3 gün sonra cesetleri çıkarmaya başladılar. Biz bekledik. Depremin 6’ncı günü kızımın eşi Barış’ın cenazesi çıkarıldı. Sonrasında biz kızımı beklemeye devam ettik. Bana ‘kızını getiriyoruz’ dediler.”

“Gelen kişi başka bir cenazeydi. Ben 10 gün enkazda kaldım. Apartmanın bodrumuna kadar indiler. Tek tek bakıldı ama benim kızım çıkmadı. Çıkarılan cenazelerin hepsine baktık ama kızım hiçbirinde yoktu”

“10 günün sonunda ben Kahramanmaraş polis merkezine gittim ve kayıp başvurusu yapmak istediğimi söyledim. Bana hastanedeki durumların oturması için 10-15 beklememi söylediler. Ondan sonra kayıp ilanı ve DNA örneği verdim. Beklerken İzmir İl Sağlık Müdürlüğü’nden kızımın sedyede yaralı halde fotoğrafını buldum. Kızımın İzmir Tepecik Hastanesi’nde giriş kaydı var. Biz oraya gittiğimizde kızımın gelip gittiğini söylediler. Yani bir depremzede nereye gidebilir? Nasıl gidebilir?”

“Güvenlik kameralarına bakılmasını istedim. Güvenlik kameralarının net olmadığını öğrendim. Tek yazdıkları ‘geldi, gitti’ Başka hiçbir açıklamaları yok. Benim kızım yok. Ben kızımı her yerde arıyorum. Ben kızımı istiyorum. Kızımın peşindeyim. Fotoğrafı var, kızımın hastaneye girişi var ama kendisi ortada yok. Kızım nerede? Bu şekilde uğraşıyoruz. Kapalı kapıları açmaya çalışıyoruz”