Pandemide Gençleri Ne Kadar Umursuyoruz?

Bir çoğumuzun bildiği gibi pandemi süreci hayatlarımızda büyük ya da küçük değişiklikler meydana getiriyor ve belki de bu sürecin ne zaman biteceğini bilmiyor oluşumuz durumu çok daha içinden çıkılamaz bir hale getiriyordur. Peki ya biz yetişkinler olarak böylesine karışık bir durumla zar zor baş ederken, her gün binlerce insanın hayatını kaybetmesini izlerken ve bunları görmekle birlikte başımıza bu durumun gelme olasılığını düşünürken kaçımız gençleri düşünüyor ve onların durumuna endişe duyuyor?

“Pandemide eve kapandılar ders çalışsınlar o zaman.” diyenleri duyuyor gibiyim. Tabii ders çalışmak o yaştakiler için önem arz ediyor ama efendim eğer birisi sizlere “bundan sonra dışarı çıkmak yok, akrabalarını ve arkadaşlarını dışarıda ve belki evde bile olan bir virüs tarafından kaybedebilirsin ama sen bunları dert etme dersini çalış haa bir de uzaktan işlediğin derslerin sınavını okula gidip yapacaksın.

Sınıfta da kalabilirsin unutma bunu da.” desem bana ne diyor bu adam sıyırmış mı derdiniz. Sevgili okurlarım biz de bu geleceğimizin ışığı olacak gençlere belki bu cümleyi direk kurmasak da dolaylı olarak bunu anlatmıyor muyuz?B iz bu yavrucakların güvende hissetmesini sağlamamız gerekirken onları daha da strese sokmuyor muyuz?

Bir nevi kaş yaparken göz çıkarıyoruz ve onların eğitimini önemsediğimizi iddia ederken onları aynı anda daha da bataklığa sürüklüyoruz. Ve belki “Strese girsinler ne varmış bunda bizim her günümüz stresli geçiyor da ne oluyor” diyenler de vardır diye bir şeyi açıklığa getirmek istiyorum.

Stres sadece bir duygu değildir. Stres bazı durumlarda bunalım, kendini yaralama ve intihara bile yol açabilir. Üniversiteye hazırlanan yüz binlerce öğrencinin hem sınav hem de gündemin ve eğitim sisteminin değişkenliğinin oluşturduğu stresi aynı anda sırtlamaları onları sadece o dönemde değil hayatlarının diğer kısımlarında da etkileyebilir.