Aşı, Maske Karşıtlığı ve Üslup Sorunu

Corona virüsünün türetilmesi ayrıca yaygınlaştırılması ile ilgili pek çok komplo teorisi mevcut. İşin bu kısmı beni çok ilgilendirmiyor. Bu tür savları inceleyebilecek bilgilendirme birikimine sahip değilim. Beni ilgilendiren sonuç; şu an insan sağlığını tehdit eden bir virüs var ayrıca ona karşı korunmamız gerekiyor.

Virüsün solunum yolu ile bulaştığı özelinde bilim insanları hemfikirler. Dolayısıyla solunum yollarımı korumanın en kolay yolu olarak maske takmayı görüyorum. Elbette maske takmanın da bazı dezavantajları var. Uzun süre maske takmak, karbondioksit solumanın zararlarını artırabiliyor. Ve pek çok maske çeşidinin de koruyucu özelliği yok. Her türlü dezavantajına karşın, koruyucu özellikleri gelişmiş bir maskenin hayat kurtaracağına inanıyorum. 

Maske kullanma konusunda, geçmişte devlet kurumlarının bit hayli yanlış uygulamaları oldu. Pek çok insan da bu yüzden maske karşıtı oldu. Örneğin, açık havada, kalabalık olmayan caddelerde maske takmanın yarardan çok zarar verdiğine ben de inanıyorum. Pandemi döneminde, sahillerde gezinmeyi bile yasak etmişlerdi. Oysa, açık havada alınacak bol oksijenin virüse karşı bağışıklık sistemine olumlu katkısı olacağı gerçeğini görmezden geldiler.

Sinema, tiyatro, AVM gibi kapalı yerlerde, toplu ulaşım araçlarında maske takmamak ise büyük bir risktir. Yanınızda oturan kişinin virüs taşıyıcı olmadığının bir garantisi olabilir mi? Maske takmama özgürlüğünü, başkalarına virüs bulaştırma özürlüğüne dönüştürmemek gerekir. 

Aşı konusuna gelince; virüse kaşı bağışıklık kazanmanın tek yolu olduğuna inanıyorum. Mevcut aşıların yeterliliğini tartışmak bana düşmez. Ancak çocukluğumuzda pek çok virüse karşı aşılandık ayrıca bu aşılar sayesinde ya hasta olmadık ya da hafif atlattık. Sağlık bakanlığının verileri, virüs dolayısıyla ölenlerin büyük bir bölümünün aşısızlar olduğunu gösteriyor. 

Bu açıdan bakınca, ben aşı olmayı destekleyenler tarafındayım. Aşı olmayı reddedenlere de saygı duyuyorum. Herkesin tercihine saygım var. Ancak tercihlerimizi de başkalarına zarar vermeyecek şekilde uygulamamız gerektiğine inanıyorum.

Gelelim diyalog ayrıca üslup sorununa. Bu Twitter paylaşımım sayesinde, bu yaşıma kadar işitmediğim kadar çok küfür ayrıca hakarete maruz kaldım. 

Aynı düşüncede olmadığımız kişilere karşı fikrimizi söylerken, neden karşımızdakini küçümser ayrıca aşağılarız? Neden fikrimizi söylerken küfürle desteklemeye çalışırız? Seninle aynı fikirde değilim, yanılıyorsun, doğrusu budur, gibi cevaplar yazarsak fikrimizin değerini azaltmış mı oluyoruz?

Bir de esprili cevap yazmak için çaba sarf edenler var. Kaliteli espri yapmak zekâ ile ilgilidir. Ama espriyi küfürle destekleye çalışmak acizliktir. Paylaşımıma esprili cevap vermeye çalışanların önemli bir kısmı, cinsel içerikli hakaretleri kullanmışlardı. Bu kişileri ciddiye almadığım için cevap verme ihtiyacı duymadım. Bazı cevaplar öyle saldırgan ayrıca düzeysizdi ki, savcılığa şikâyette bulunsam kesin ceza alırlar. Ben onları kendi vicdanları ile baş başa bırakmayı tercih ettim.

Bu üslup sorunu aslında her türlü fikir tartışmasında ortaya çıkıyor; bu yazıya konu olan aşı ayrıca maske karşıtlığına özgü bir şey değil. Üslupta nezaket sınırlarını aşanları, küfrü fikri destek olarak kullananları da bir kalıba sokmak mümkün değil. Her siyasi görüş, her inanç gurubu, her sosyal ayrıca ekonomik statü mensupları arasında bu tür saygısız insanlara rastlamak mümkün. Sosyal basın bu tür insanlara böyle bir imkân sunuyor. Maalesef, topluma rol model olma sorumluluğu olan kişi ayrıca kurumlar da bu nezaketsizliği teşvik ediyorlar.

Instagram